Provincie Utrecht

Onder de noemer Pakketstudies stonden vandaag voorstellen over asfalt, fietsbruggen en busverbindingen op de agenda, waaronder nieuwe snelwegopritten bij Harmelen, Houten en Nieuwegein Zuid, en de beruchte westelijke randweg bij Amersfoort die dwars door het landschap Birkhoven zou kunnen komen. Hier mijn bijdrage van vandaag.

Met het voorliggende plan, de varianten voor de Ring Utrecht, knooppunt Hoevelaken en de A27 tussen Utrecht en Hilversum is het duidelijk dat asfalt domineert in de Pakketstudies.

Daarbij staat één zaak centraal en dat is de doorstroming op de wegen. Voor dat deel gaat het de goede kant op met de plannen. Maar dat is de korte termijn visie, de onduurzame variant.

Het landschap tussen Woerden en Harmelen wordt in stukjes gehakt, en met een serie andere nieuwe wegen en verbredingen wordt ook bij Bunnik, Nieuwegein, Soest en Amersfoort de schaarse groene ruimte geweld aan gedaan.

Maar het zou te gemakkelijk zijn dat soort maatregelen principieel af te wijzen. Dat we doen we niet.

Wat we wel doen is de probleemstelling breder trekken. Hoe houden we Utrecht zo aantrekkelijk mogelijk voor wonen, werken en recreëren? En dan is doorstroming niet bepaald de enige bedreiging.

De druk op ruimte en milieu betekent wat ons betreft dat er eerst een schaalsprong in het openbaar vervoer nodig is. En dat mag betekenen dat je meer betaalt dan bij asfalt, voor dezelfde verbetering in doorstroming, je koopt er ook schone lucht, ruimte en een kleinere CO2-afdruk voor.

Maar daarnaast moet mobiliteit geen doel op zich zijn. Als we de bedrijven hier verwelkomen en de huizen in Almere bouwen, dan vergroten we het probleem.

Als we woonghetto's creëren in Leidsche Rijn, Amersfoort Vathorst, Houten Zuid en andere wijken en binnenkort ook in Rijnenburg, wijken met heel weinig ruimte voor bedrijvigheid, dan vergroten we het probleem.

Als we onze bedrijventerreinen en kantoorlocaties bijna allemaal langs snelwegen aanleggen, dan vergroten we het probleem.

En dan is de snelle oplossing meer wegen, maar we dweilen met de kraan open. Automobiliteit groeit en groeit en dat is geen autonome ontwikkeling. Dat is voor een groot deel onze eigen schuld.

De SP staat een ander ruimtelijk-economisch beleid voor, en een schaalsprong in het openbaar vervoer. Maar dat is niet wat voorligt.

Dit pakket maatregelen is niet het begin van de duurzame oplossing die wij zoeken, en is op onderdelen zelfs het tegengestelde daarvan.